Ντέιβιντ Ρίβερς: Οι φίλαθλοί του είναι η μεγάλη μου αγάπη
Το όνομα του Ντέιβιντ Ρίβερς είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας του Ολυμπιακού. Ο πρώην άσος των «ερυθρόλευκων» ήταν εκείνος που το 1997 τούς οδήγησε για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης.
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, με αφορμή την βράβευσή του από τον Δούκα, μιλά για τον θρίαμβο της Ρώμης, το πώς έζησε την επική ανατροπή της Πόλης και στέλνει το δικό του μήνυμα αγάπης στους φίλους των πρωταθλητών Ευρώπης, τους οποίους θα έχει για πάντα στην καρδιά του. Όπως κι εκείνοι άλλωστε…
Ο Ολυμπιακός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης ύστερα από 15 χρόνια. Πώς νιώθετε για αυτό;
«Ήταν υπέροχο. Ήταν φανταστικό. Είναι σπουδαίο το γεγονός ότι μπόρεσα να δω επιτέλους τον Ολυμπιακό να ξυπνάει από τον λήθαργο των προηγούμενων ετών και να πετυχαίνει τον απόλυτο θρίαμβο. Μεσολάβησαν πολλά χρόνια από την τελευταία επιτυχία, που έγινε όταν ήμουν κι εγώ στην ομάδα. Επειδή γνωρίζω το πάθος των φίλων του Ολυμπιακού, χάρηκα πολύ για αυτούς αλλά και για το ελληνικό μπάσκετ».
Οταν τέλειωσε ο τελικός της Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ σάς ξύπνησαν μνήμες από το φάιναλ φορ της Ρώμης;
«Ναι. Ήταν μια διαφορετική πορεία εκείνη τη χρονιά για εμάς, αλλά κάθε φορά που παρακολουθείς κάποιον θρίαμβο της ομάδας, πάντα σου ξυπνάει μνήμες από τις δικές σου εποχές».
Μπορεί ο Ολυμπιακός να κάνει μία ανάλογη πορεία και να ζήσει έναν αντίστοιχο θρίαμβο για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν;
«Είναι δύσκολο. Είναι σίγουρα μία δύσκολη πρόκληση, γιατί πρέπει να δουλέψεις σωστά πολλά πράγματα και πλέον οι πάντες σε υπολογίζουν ως ομάδα. Είναι πιθανό, αλλά είναι μία δύσκολη πρόκληση γιατί μιλάμε για μία νέα ομάδα, ένα νέο προπονητή. Πρέπει να γίνουν πολλές προσαρμογές. Δεν μπορεί να εγγυηθεί κανείς κάτι, αλλά είναι πολύ πιθανό».
Έχεις να σχολιάσεις κάτι στο γεγονός οτι και τα δύο ευρωπαϊκά τρόπαια κατακτήθηκαν με τον ίδιο προπονητή, τον Ντούσαν Iβκοβιτς;
«Η χημεία και ο κατάλληλος χρόνος αποτελούν μέρος όλων αυτών. Ο Ίβκοβιτς είναι ένας σπουδαίος προπονητής αλλά προσθέτω πάλι ότι πρέπει να έρθει η κατάλληλη χημεία πολλών πραγμάτων για να επιτευχθεί ο ανάλογος θρίαμβος».
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι πλέον επικεφαλής της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού. Πιστεύεις ότι μπορεί να επιτύχει;
«Μιλάς για έναν νέο προπονητή και μία νέα ομάδα. Ο στόχος πάλι παραμένει ο ίδιος. Οπότε αποτελεί μία πρόκληση. Δεν είναι μία κατάσταση που γνωρίζεις κατά 100%. Υπάρχει η διαδικασία γνωριμίας, χημείας, τρόπου παιχνιδιού, επικοινωνίας. Όλα. Πρέπει να περιμένουμε λοιπόν για να δούμε».
Ήσουν ο μεγάλος ηγέτης της ομάδας το 1997. πιστεύεις πως υπάρχει κάποιος ηγέτης στον σημερινό Ολυμπιακό;
«Δεν μου αρέσει να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους παίκτες, γιατί είχα ένα συγκεκριμένο επίπεδο έντασης που με οδηγούσε στο να μπορώ να προσφέρω το μέγιστο των δυνατοτήτων μου και να ανταποκρίνομαι στις αρμοδιότητες που μου είχαν δώσει. Οπότε στο τέλος της μέρας κοίταζα αυτά τα οποία είχα επιτύχει. Η ιστορία πρέπει να κοιτάξει τα κατορθώματά μου. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες χώρες στις οποίες αγωνίστηκα. Είδα την ομάδα του Ολυμπιακού, τους παίκτες και θέλω να συνεχιστεί ατή η παράδοση».
Έχετε κάποιο σχόλιο να κάνετε για το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδας ύστερα από 15 χρόνια, τότε που ήσασταν και εσείς παίκτης της ομάδας;
«Τα 15 χρόνια είναι ένα μεγάλο διάστημα. Ο αριθμός της φανέλας μου ήταν το 15. Τα καλύτερα πράγματα γίνονται κάτω από περίεργες συνθήκες. Σίγουρα ο κόσμος του Ολυμπιακού εκτίμησε αυτόν τον τίτλο, όπως τον είχε εκτιμήσει και τότε που ήμουν παίκτης. Ελπίζω και εύχομαι ότι δεν θα μεσολαβήσουν πάλι 15 χρόνια για το επόμενο πρωτάθλημα».
Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα αναλαμβάνατε κάποιο πόστο στην ομάδα;
«Ναι, θα το έκανα. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν απλά ακόμη μία ομάδα για μένα. Οι παίκτες, οι προπονητές πίστεψαν τότε σε εμένα και πίστεψα και εγώ σε αυτούς. Είχαμε μία πολύ στενή σχέση. Η χημεία ήταν άψογη,ο πότε αν μου δινόταν η ευκαιρία θα την εξέταζα. Δεν είναι για τους λόγους που πιστεύουν πολλοί. Όταν σκέφτομαι τον Ολυμπιακό, μου έρχεται στο μυαλό ο κόσμος του και το ελληνικό μπάσκετ. Γνωρίζω ότι εκτιμούν την σκληρή δουλειά, την συσπείρωση και για αυτό εξασκήθηκα και αγωνίστηκα με τον τρόπο που έκανα. Ακόμα και τώρα οι άνθρωποι με υποδέχτηκαν με ένα γνήσιο συναίσθημα εκτίμησης. Δεν θα έλεγα «ναι» λοιπόν μόνο για το μπάσκετ του Ολυμπιακού, αλλά και για όλα τα παραπάνω. Θα μπορούσα να μεταφέρω το πάθος που είχα ως παίκτης για να πετύχω τα ίδια αποτελέσματα, γιατί ξέρω ότι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού και του ελληνικού μπάσκετ γενικότερα θα το εκτιμούσαν».
Είναι ο Ολυμπιακός η μεγάλη σας αγάπη;
«Οι φίλαθλοί του είναι η μεγάλη μου αγάπη. Όταν έρχονται και με πλησιάζουν άνθρωποι κλαίγοντας για το συναίσθημα που τους είχα προξενήσει τότε, νιώθω πως αυτό είναι γνήσιο. Είναι αληθινό. Οπότε λοιπόν αγαπώ την ευκαιρία που μου έδωσε ο Ολυμπιακός».
Θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα στους φίλους του Ολυμπιακού;
«Η καρδιά μου είναι ακόμα ζεστή απο όλη τη χαρά και την εκτίμηση που μου δείξανε για αυτά που έκανα στο γήπεδο. Θα είναι πάντα πολύ κοντά και θα αποτελούν μέρος της καρδιάς μου».
Έχετε αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση, αλλά δεν έχετε μείνει μακριά από το μπάσκετ…
«Είμαι μέντορας σε παιδιά ηλικίας 8-17 ετών. Το κάνω μέσω ενός προγράμματος που περιλαμβάνει αθλήματα, εκπαίδευση και μαθήματα αθλητισμού. Δεν είναι μόνο για το άθλημα λοιπόν. Έχει να κάνει σχετικά με τις αξίες που σχηματίζουν τον πυρήνα της προσωπικότητας ενός παιδιού κι ενός ατόμου. Τα εκπαιδευτήρια "Δούκας" αντιπροσωπεύουν αυτό εδώ στην Ελλάδα και είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ήρθα εδώ απόψε».
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, με αφορμή την βράβευσή του από τον Δούκα, μιλά για τον θρίαμβο της Ρώμης, το πώς έζησε την επική ανατροπή της Πόλης και στέλνει το δικό του μήνυμα αγάπης στους φίλους των πρωταθλητών Ευρώπης, τους οποίους θα έχει για πάντα στην καρδιά του. Όπως κι εκείνοι άλλωστε…
Ο Ολυμπιακός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης ύστερα από 15 χρόνια. Πώς νιώθετε για αυτό;
«Ήταν υπέροχο. Ήταν φανταστικό. Είναι σπουδαίο το γεγονός ότι μπόρεσα να δω επιτέλους τον Ολυμπιακό να ξυπνάει από τον λήθαργο των προηγούμενων ετών και να πετυχαίνει τον απόλυτο θρίαμβο. Μεσολάβησαν πολλά χρόνια από την τελευταία επιτυχία, που έγινε όταν ήμουν κι εγώ στην ομάδα. Επειδή γνωρίζω το πάθος των φίλων του Ολυμπιακού, χάρηκα πολύ για αυτούς αλλά και για το ελληνικό μπάσκετ».
Οταν τέλειωσε ο τελικός της Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ σάς ξύπνησαν μνήμες από το φάιναλ φορ της Ρώμης;
«Ναι. Ήταν μια διαφορετική πορεία εκείνη τη χρονιά για εμάς, αλλά κάθε φορά που παρακολουθείς κάποιον θρίαμβο της ομάδας, πάντα σου ξυπνάει μνήμες από τις δικές σου εποχές».
Μπορεί ο Ολυμπιακός να κάνει μία ανάλογη πορεία και να ζήσει έναν αντίστοιχο θρίαμβο για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν;
«Είναι δύσκολο. Είναι σίγουρα μία δύσκολη πρόκληση, γιατί πρέπει να δουλέψεις σωστά πολλά πράγματα και πλέον οι πάντες σε υπολογίζουν ως ομάδα. Είναι πιθανό, αλλά είναι μία δύσκολη πρόκληση γιατί μιλάμε για μία νέα ομάδα, ένα νέο προπονητή. Πρέπει να γίνουν πολλές προσαρμογές. Δεν μπορεί να εγγυηθεί κανείς κάτι, αλλά είναι πολύ πιθανό».
Έχεις να σχολιάσεις κάτι στο γεγονός οτι και τα δύο ευρωπαϊκά τρόπαια κατακτήθηκαν με τον ίδιο προπονητή, τον Ντούσαν Iβκοβιτς;
«Η χημεία και ο κατάλληλος χρόνος αποτελούν μέρος όλων αυτών. Ο Ίβκοβιτς είναι ένας σπουδαίος προπονητής αλλά προσθέτω πάλι ότι πρέπει να έρθει η κατάλληλη χημεία πολλών πραγμάτων για να επιτευχθεί ο ανάλογος θρίαμβος».
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι πλέον επικεφαλής της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού. Πιστεύεις ότι μπορεί να επιτύχει;
«Μιλάς για έναν νέο προπονητή και μία νέα ομάδα. Ο στόχος πάλι παραμένει ο ίδιος. Οπότε αποτελεί μία πρόκληση. Δεν είναι μία κατάσταση που γνωρίζεις κατά 100%. Υπάρχει η διαδικασία γνωριμίας, χημείας, τρόπου παιχνιδιού, επικοινωνίας. Όλα. Πρέπει να περιμένουμε λοιπόν για να δούμε».
Ήσουν ο μεγάλος ηγέτης της ομάδας το 1997. πιστεύεις πως υπάρχει κάποιος ηγέτης στον σημερινό Ολυμπιακό;
«Δεν μου αρέσει να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους παίκτες, γιατί είχα ένα συγκεκριμένο επίπεδο έντασης που με οδηγούσε στο να μπορώ να προσφέρω το μέγιστο των δυνατοτήτων μου και να ανταποκρίνομαι στις αρμοδιότητες που μου είχαν δώσει. Οπότε στο τέλος της μέρας κοίταζα αυτά τα οποία είχα επιτύχει. Η ιστορία πρέπει να κοιτάξει τα κατορθώματά μου. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες χώρες στις οποίες αγωνίστηκα. Είδα την ομάδα του Ολυμπιακού, τους παίκτες και θέλω να συνεχιστεί ατή η παράδοση».
Έχετε κάποιο σχόλιο να κάνετε για το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδας ύστερα από 15 χρόνια, τότε που ήσασταν και εσείς παίκτης της ομάδας;
«Τα 15 χρόνια είναι ένα μεγάλο διάστημα. Ο αριθμός της φανέλας μου ήταν το 15. Τα καλύτερα πράγματα γίνονται κάτω από περίεργες συνθήκες. Σίγουρα ο κόσμος του Ολυμπιακού εκτίμησε αυτόν τον τίτλο, όπως τον είχε εκτιμήσει και τότε που ήμουν παίκτης. Ελπίζω και εύχομαι ότι δεν θα μεσολαβήσουν πάλι 15 χρόνια για το επόμενο πρωτάθλημα».
Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα αναλαμβάνατε κάποιο πόστο στην ομάδα;
«Ναι, θα το έκανα. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν απλά ακόμη μία ομάδα για μένα. Οι παίκτες, οι προπονητές πίστεψαν τότε σε εμένα και πίστεψα και εγώ σε αυτούς. Είχαμε μία πολύ στενή σχέση. Η χημεία ήταν άψογη,ο πότε αν μου δινόταν η ευκαιρία θα την εξέταζα. Δεν είναι για τους λόγους που πιστεύουν πολλοί. Όταν σκέφτομαι τον Ολυμπιακό, μου έρχεται στο μυαλό ο κόσμος του και το ελληνικό μπάσκετ. Γνωρίζω ότι εκτιμούν την σκληρή δουλειά, την συσπείρωση και για αυτό εξασκήθηκα και αγωνίστηκα με τον τρόπο που έκανα. Ακόμα και τώρα οι άνθρωποι με υποδέχτηκαν με ένα γνήσιο συναίσθημα εκτίμησης. Δεν θα έλεγα «ναι» λοιπόν μόνο για το μπάσκετ του Ολυμπιακού, αλλά και για όλα τα παραπάνω. Θα μπορούσα να μεταφέρω το πάθος που είχα ως παίκτης για να πετύχω τα ίδια αποτελέσματα, γιατί ξέρω ότι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού και του ελληνικού μπάσκετ γενικότερα θα το εκτιμούσαν».
Είναι ο Ολυμπιακός η μεγάλη σας αγάπη;
«Οι φίλαθλοί του είναι η μεγάλη μου αγάπη. Όταν έρχονται και με πλησιάζουν άνθρωποι κλαίγοντας για το συναίσθημα που τους είχα προξενήσει τότε, νιώθω πως αυτό είναι γνήσιο. Είναι αληθινό. Οπότε λοιπόν αγαπώ την ευκαιρία που μου έδωσε ο Ολυμπιακός».
Θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα στους φίλους του Ολυμπιακού;
«Η καρδιά μου είναι ακόμα ζεστή απο όλη τη χαρά και την εκτίμηση που μου δείξανε για αυτά που έκανα στο γήπεδο. Θα είναι πάντα πολύ κοντά και θα αποτελούν μέρος της καρδιάς μου».
Έχετε αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση, αλλά δεν έχετε μείνει μακριά από το μπάσκετ…
«Είμαι μέντορας σε παιδιά ηλικίας 8-17 ετών. Το κάνω μέσω ενός προγράμματος που περιλαμβάνει αθλήματα, εκπαίδευση και μαθήματα αθλητισμού. Δεν είναι μόνο για το άθλημα λοιπόν. Έχει να κάνει σχετικά με τις αξίες που σχηματίζουν τον πυρήνα της προσωπικότητας ενός παιδιού κι ενός ατόμου. Τα εκπαιδευτήρια "Δούκας" αντιπροσωπεύουν αυτό εδώ στην Ελλάδα και είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ήρθα εδώ απόψε».
Σχόλια